“Белсат” звярнуўся да кіраўніка МЗС Польшчы з просьбай аб “рэальнай падтрымцы”

9 лютага, Позірк. Сітуацыя вакол тэлеканала “Белсат” застаецца нестабільнай і “ўсё больш небяспечнай”, “невядома, што з бюджэтам”, а “фінансавыя правы дырэкцыі то адымаюць, то аднаўляюць — пакуль усяго на месяц”, гаворыцца ў звароце рэдакцыі медыя да міністра замежных спраў Польшчы Радаслава Сікорскага.

Тэкст звароту апублікаваны 9 лютага на сайце тэлеканала.

“Мы звяртаемся да вас з просьбай аказаць рэальную падтрымку “Белсату” ў далейшай рэалізацыі яго вельмі складанай місіі. Як вы, напэўна, ведаеце, “Белсат” — гэта не толькі польскі тэлеканал. “Белсат” быў і застаецца таксама трансгранічнай ініцыятывай польскіх і беларускіх журналістаў, а сёння — расійскіх і ўкраінскіх. Мы ўсе адчуваем сябе яго стваральнікамі і адчуваем адказнасць за яго. Вось чаму мы дазваляем сабе звяртацца да вас”, — адзначаецца ў публікацыі.

Рэдакцыя звяртае ўвагу міністра, на “радасныя галасы прапагандыстаў рэжыму Лукашэнкі”, якія “ўсё гучней” заяўляюць, што з “Белсатам” “ужо скончана” або што ён “вось-вось падзе”.

“Пуцінскі рэжым у Расіі тым часам надзяляе нас незаконным статусам “замежнага агента”, што стварае сур’ёзныя праблемы для тых, хто супрацоўнічае з расійскамоўнымі праектамі”Белсату”. Хоць у той жа час гэта асаблівы від прызнання нашых заслуг у галіне свабоды слова і процідзеяння прапагандзе. У Беларусі ж статус “экстрэмісцкага фарміравання” ў нас ужо некалькі гадоў”, — падкрэсліваецца ў звароце.

Журналісты заяўляюць, што непакояцца “не толькі пра сваю працу і стабільнасць — хоць пры складанасцях вакол Belsat TV мы можам не толькі страціць працу і сродкі да існавання, але і права дзясяткаў з нас, беларусаў і расіян, на знаходжанне ў Польшчы, якое залежыць ад наяўнасці працы”.

“Людзі, якія супрацоўнічаюць з “Белсатам”, у Беларусі цяпер з’яўляюцца “экстрэмістамі”, а ў Расіі — “замежнымі агентамі”. Шмат каму з нас няма куды вяртацца. Нам пагражаюць рэпрэсіі і турма. Гэта пагражае нават нашым сем’ям, якія засталіся ў Беларусі і Расіі (на жаль, такія выпадкі ўжо вядомыя)”, — адзначае рэдакцыя.

Заяўляецца, што супрацоўнікі тэлеканала таксама непакояцца “аб сваім працоўным месцы”, бо лічаць яго “справай жыцця”.

“Прыбыццё ў Польшчу для большасці з нас было звязана з асабістымі драмамі. Але нам пашанцавала, што Польшча дала нам другі дом і пачуццё бяспекі, а “Белсат” — далейшую магчымасць рабіць тое, што мы ўмеем лепш за ўсё і што трэба нашым суайчыннікам: свабодныя СМІ. Мы турбуемся аб СМІ, важным не толькі для Беларусі, але і для ўсяго рэгіёну, у той час як побач ідзе вайна, і Польшча стала прыфрантавой дзяржавай”, — гаворыцца ў паведамленні.

Паводле слоў журналістаў, аўдыторыя канала “дасягае дзясяткаў мільёнаў людзей”, “звяртаючыся да іх па-расійску, па-беларуску, па-ўкраінску і па-польску”, “Белсат” кіруецца “прынцыпамі сумленнай журналістыкі”, падае “аб’ектыўную інфармацыю” і “дабіраецца туды, дзе свабоды слова не існуе”.

“Мы пачалі вяшчанне як беларускамоўнае спадарожнікавае тэлебачанне, і за 17 гадоў выраслі да аднаго з найбуйнейшых у сваім родзе СМІ, якія вяшчаюць з тэрыторыі ЕС і НАТА амаль на ўсю тэрыторыю былога СССР. Гэта таксама ваш — польскі — эфектыўны інструмент soft power, ваш поспех і наша справа жыцця. Справа, за якую 17 нашых калегаў цяпер плацяць сваёй свабодай і здароўем, знаходзячыся ў лукашэнкаўскіх турмах”, — адзначае рэдакцыя.

Журналісты просяць Сікорскага забяспечыць каналу “бяспеку і стабільнасць”: “Давайце не будзем псаваць тое, што працуе эфектыўна і вынікова, паспяхова канкурыруючы нават з найбуйнейшымі расійскімі СМІ — асабліва ў цяперашняй, вельмі складанай міжнароднай сітуацыі”.

Таксама рэдакцыя звярнулася з просьбай “дапамагчы ў растлумачэнні нашай сітуацыі і звязацца з калектывам і нашай дырэкцыяй, якая стварыла гэты праект і паспяхова вядзе яго — незалежна ад зменлівай палітычнай сітуацыі ў Польшчы”.

“У нашай камандзе разам працуюць украінцы, рускія, беларусы і палякі — людзі не толькі рознага паходжання, але і з рознымі поглядамі. Але мы ўсе ведаем, што ёсць рэчы важныя і найважнейшыя: такія як мір у нашых дзяржавах, вяршэнства закона і свабода слова. Мы хочам не баяцца за будучыню “Белсату”, а развіваць яго!”— рэзюмуецца ў публікацыі.

Паведамляецца, што зварот падпісалі 117 супрацоўнікаў тэлеканала. Прозвішчы не разгалошваюцца з меркаванняў бяспекі журналістаў і “іх сем’яў у Беларусі і Расіі”.

Пра цяжкія ўмовы працы пасля змены ўлады ў Польшчы напісала на сваёй старонцы ў “Фэйсбуку” 26 студзеня дырэктар “Белсата” Агнешка Рамашэўска-Гузы.

Паводле яе слоў, фінансаванне падоўжанае толькі на месяц, пры гэтым 80% супрацоўнікаў, якія з’ехалі Беларусі, не маюць запасу грашовых сродкаў, паколькі здымаюць кватэры і выхоўваюць дзяцей, а 17 чалавек, якія працавалі на канал, сядзяць у беларускіх турмах.

12 студзеня дырэктар канала паведаміла, што яна і яе намеснікі пазбаўленыя паўнамоцтваў распараджацца фінансамі.

Пра тое, што Польшча працягне фінансавую падтрымку тэлеканала “Белсат”, заяўляў “Позірку“ галоўны дарадца беларускага дэмакратычнага лідара Святланы Ціханоўскай Франак Вячорка: “Мы двойчы абмяркоўвалі гэтае пытанне з міністрам замежных спраў Радаславам Сікорскім: падчас візіту Ціханоўскай у Варшаву ў першай дэкадзе студзеня і падчас нядаўняй сустрэчы на Сусветным эканамічным форуме ў Давосе”.

Суразмоўца нагадаў, што “Белсат” уваходзіць у структуру дзяржаўнага Польскага тэлебачання (TVP), якое пасля прыходу да ўлады новага ўрада знаходзіцца ў працэсе рэарганізацыі.

7 лютага афіцыйны прадстаўнік МЗС Польшчы Павел Вроньскі паведаміў, што ўрад плануе і далей фінансаваць “Белсат”.

Паводле яго слоў, у цяперашні час тэма фінансавання не стаіць: “Ёсць пытанне, якім спосабам [фінансаванне праводзіць], каб гэта было эфектыўна. Пакуль мы прыслухоўваемся да прапаноў TVP”.

Ён адзначыў, што пакуль МЗС мела мала ўплыву на тое, як выглядала прадукцыя “Белсата”, але гэта павінна змяніцца: “Мы хочам, каб гэта былі добрыя праграмы на замежных мовах. Англійскія, нямецкія, рускія. І мы хочам ведаць, як мы дасягнем гэтага патрабавання і колькі і за што будзе плаціць польскі падаткаплацельшчык”.

На думку ведамства, “Белсат” “вельмі важны з пункту гледжання польскай замежнай палітыкі”, бо з’яўляецца “адным з сімвалаў польскай усходняй палітыкі, мэтай якой з’яўляецца дэмакратызацыя і падтрымка сіл незалежнасці ў былых рэспубліках Савецкага Саюза”.