На дзяржТВ паказалі маналог асуджанага да смяротнага пакарання Крыгера з абвінавачваннямі нямецкіх уладаў у бяздзейнасці
26 ліпеня, Позірк. Маналог асуджанага да смяротнага пакарання грамадзяніна Германіі Рыка Крыгера быў паказаны ў эфіры дзяржтэлеканала “Беларусь 1” вечарам 25 ліпеня.
17-хвілінны сюжэт азагалоўлены “Споведзь нямецкага тэрарыста, асуджанага да смерці”. Закадравы голас кажа, што гісторыя Крыгера актыўна абмяркоўваецца ў СМІ, але там “шмат недакладнай інфармацыі”.
Таксама сцвярджаецца, што ўлады Германіі “захоўваюць маўчанне” (на самай справе ёсць рэакцыя нямецкага знешнепалітычнага ведамства. — “Позірк”.).
Сцвярджаецца, што за апошнія гады Беларусь сутыкнулася з “інфармацыйным і рэальным тэрорам”, а “павелічэнне тэрарыстычных злачынстваў” стала прычынай змены ў 2022 годзе заканадаўства з магчымасцю пакараць смерцю за тэракт “незалежна ад наступстваў”.
Заяўляецца, што Крыгер “не выпадковая ахвяра” і “на тэракт пайшоў свядома” па заданні Службы бяспекі Украіны.
Паводле сцвярджэння ананімных аўтараў, “апынуўшыся ў складанай сітуацыі”, Крыгер “асабіста звярнуўся з просьбай аб дапамозе” да канцлера Олафа Шольца і прэзідэнта Франка-Вальтэра Штайнмаера, але “нямецкі бок дагэтуль маўчыць”.
У сюжэце Крыгер кажа, што “год таму”* прыняў рашэнне паехаць ва Украіну, каб увайсці ў склад “замежнага легіёну наймітаў”.
Ён паведамляе, што ў Германіі працаваў санітарам-выратавальнікам і ў службе бяспекі амбасады ЗША ў Берліне.
Крыгер сцвярджае, што ва Украіне цяпер “каля 132 фарміраванняў з замежных наймітаў” і ён адпраўляў заяўкі “ва ўсе, што змог знайсці”. “І тое фарміраванне, што адгукнулася хутчэй за іншых, прапанавала ўступіць у свае шэрагі, аднак пасля свайго роду трэніроўкі, выканання заданняў”, — сказаў ён.
Немец не назваў структуру, аднак на экране ў гэты момант быў прадэманстраваны закаламучаны скрыншот з сімволікай беларускага палка Каліноўскага, верагодна, з яго вэб-сайта. Таксама былі паказаны скрыншоты нейкай перапіскі на англійскай мове ў месенджарах і па электроннай пошце ў верасні і кастрычніку 2023 года.
Паводле слоўх Крыгера, яго звязалі з куратарамі з СБУ, якія “патэлефанавалі па мабільным тэлефоне праз відэасувязь” (у арыгінале Крыгер кажа пра відэачат у “Телеграме”. — “Позірк”.)
З ім “меў зносіны [чалавек] у Т-уніформе (верагодна, гаворка пра тэніску характэрнага ахоўнага колеру. — “Позірк”.), ён быў у масцы”. “Ззаду два сцягі: украінскі і сцяг, які я не зусім ведаю: з палоскамі — белай, чырвонай і ўнізе яшчэ раз белай”, — сказаў Крыгер.
Далей ён сцвярджае, што яму паступіла прапанова вылецець у Мінск для выканання заданняў, у выпадку поспеху нібыта ішло вяртанне ў Германію і адтуль — паездка ва Украіну.
Было нібыта абяцана заключэнне дамовы з Мінабароны Украіны, але ён на выкананне заданняў “не атрымліваў грошай”.
Дэманструецца электронны пасадачны талон на рэйс авіякампаніі Azerbaijan Airlines з Берліна ў Баку на 1 кастрычніка 2023 года на імя Крыгера. Пасля гэтага паказаныя відэакадры з Крыгерам з мінскага аэрапорта ад 2 кастрычніка, у тым ліку на пашпартным кантролі.
Ён паведамляе, што ў Мінск прыляцеў з азербайджанскай сталіцы. У Асіповічах (Магілёўская вобласць) “па каардынатах з СБУ” засняў ваенныя аб’екты і адправіў іх адрасату.
Затым дэманструюцца кадры аператыўнай здымкі з Крыгерам у кайданках, дзе ён апісвае свае дзеянні.
На наступны дзень, паводле слоў Крыгера, ён зрабіў фатаграфіі на чыгуначнай станцыі Азярышча пад Мінскам і таксама адправіў іх заказчыку. Паказаны відэакадры з ім з чыгуначнага вакзала, датаваныя 4 кастрычніка.
Крыгер кажа, што павінен быў выехаць па каардынатах і знайсці нейкі заплечнік 5 кастрычніка. Затым зноў паказаны кадры аператыўнай здымкі з яго ўдзелам.
Заплечнік, як сцвярджаецца, трэба было пакласці на чыгунку, ён гэта зрабіў і адправіў фота з пацвярджэннем.
“Цяпер мяне супакойвае, што ніхто не пацярпеў, што не было чалавечых ахвяр”, — кажа Крыгер і пачынае плакаць.
Затрыманне, паводле яго слоў, адбылося на наступны дзень у аэрапорце перад запланаваным вылетам з Мінска.
У сюжэце паказаны відэазапіс выбуху на чыгуначных шляхах ля платформы, часовая адзнака — 23:22 5 кастрычніка.
Далей Крыгер паведаміў аб праведзенай сустрэчы з нямецкімі дыпламатамі і пра тое, што яны мелі магчымасць сачыць за судовым працэсам, але нібыта адмовілі ў дапамозе.
Судовы працэс, адзначыў ён, пачаўся 16 чэрвеня. Дата вынясення прысуду названая не была.
Паводле слоў Крыгера, у судзе ён спачатку цалкам прызнаваў віну, затым — часткова.
“Я пісаў лісты, у іх быў час (верагодна, ва ўрада. — “Позірк”.) <..> Адзіны, хто цяпер за мяне змагаецца, гэта мая сям’я”, — сказаў ён і заплакаў.
“Шанцы ёсць, яны не выкарыстоўваюцца, я не ведаю, чаму. Час гуляе абсалютна супраць мяне”, — дадаў Крыгер.
У любы момант прысуд могуць прывесці ў выкананне, адзначыў ён: “Я пэўна лічу сябе вінаватым. <…> Раскайваюся кожную секунду”.
“Магу толькі спадзявацца, што прэзідэнт гэтай краіны, спадар Лукашэнка, мне даруе. Даруе”, — сказаў Крыгер (у перакладзе ў гэты момант гаворка ішла аб памілаванні. — “Позірк”.)
Ён выказаў надзею на сустрэчу з роднымі і дадаў, што “ўлады Германіі наогул нічога не робяць”.
Маналог і сам сюжэт завяршаецца прызнаннем Крыгера ў тым, што яму “вельмі страшна”.
* Пры падрыхтоўцы матэрыялу па магчымасці выкарыстаны пераклад слоў Крыгера з нямецкай, зроблены”Позіркам”. Курсівам дадзеныя цытаты, якія гучаць толькі ў рускім перакладзе і немагчыма пачуць на яго фоне.