Украіна вярнула 45 суайчыннікаў з Беларусі, РФ і акупаваных тэрыторый — амбудсмэн Лубінец
5 красавіка, Позірк. “Бяспечнае вяртанне 45 грамадзян Украіны” з акупаваных тэрыторый, а таксама з Беларусі і Расіі атмылася забяспечыць дзякуючы працы дзяржорганаў, гуманітарных арганізацый, міжнародных партнёраў і офіса ўкраінскага ўпаўнаважанага па правах чалавека, паведаміў 5 красавіка кіраўнік апошняга амбудсмэн Дзмітрый Лубінец у сваім тэлеграм-канале.
Колькі з тых, хто вярнуўся, знаходзілася ў Беларусі, ці былі сярод іх асуджаныя з палітычных матываў, ён у сваім паведамленні не ўдакладніў.
Амбудсмен адзначыў, што для многіх гэта было “адзінай магчымасцю пазбегнуць небяспекі, звязанай з абмежаваннем правоў, недастатковым доступам да медыцынскай дапамогі, ціскам і рызыкай для жыцця з боку акупацыйных адміністрацый”.
“Сярод эвакуяваных — асобы, што мелі патрэбу ў асаблівых умовах для бяспечнага перамяшчэння: маламабільныя і цяжка хворыя грамадзяне, — паведаміў Лубінец. — Яны не мелі фізічнай магчымасці самастойна пакінуць часова акупаваныя тэрыторыі. 10 чалавек мелі патрэбу ў неадкладным лячэнні, цярпелі ад цяжкіх хранічных захворванняў; суправаджэння”.
Пераважная большасць людзей, што вярнуліся, паводле слоў амбудсмэна, — гэта людзі сталага веку, адной з іх 93 гады.
“Акрамя таго, мы вярнулі ўкраінцаў, што мелі патрэбу ў прававой падтрымцы і суправаджэнні, бо згубілі асабістыя дакументы і не маглі самастойна перасячы мяжу”, — адзначыў ён.
24 лютага 2025 года праваабарончы цэнтр “Вясна” паведаміў, што з пачатку вайны ўкраінцы трапляюць пад пераслед у Беларусі. “Пры ўездзе ў нашу краіну іх пільна даглядаюць і дапытваюць спецслужбы, а некаторых не ўпускаюць без тлумачэння прычын. Некаторыя ўкраінцы зазнаюць крымінальны пераслед за “агентурную дзейнасць”, “спробы дыверсій” і “шпіянаж”. На сёння ў Беларусі асудзілі як мінімум 13 грамадзян Украіны”, — гаварылася ў паведамленні.
Напрыканцы чэрвеня 2024 года прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі і кіраўнік яго офіса Андрэй Ярмак паведамілі, што ў Кіева “атрымалася вызваліць з расійскага палону яшчэ 10 чалавек”. У ліку вызваленых і перададзеных Украіне былі “пяць цывільных, што былі захопленыя ў Беларусі і пазбаўленыя волі”.
Гаворка ішла пра затрыманага пасля дыверсіі на аэрадроме ў Мачулішчах пад Мінскам Мікалая Швеца (да абмену знаходзіўся пад вартай, праз тры месяцы пасля вызвалення быў завочна асуджаны на 25 гадоў зняволення як “выканаўца тэракту”), Людмілу Ганчарэнка (да моманту вызвалення была прыгавораная да 3 гадоў пазбаўлення волі паводле арт. 3581 КК — “агентурная дзейнасць”), Паўла Купрыенку (7 гадоў; арт. 3581), Наталлю Захаранка (9 гадоў; арт. 358 — “шпіянаж”), Кацярыну Бруханаву (2,5 года; арт. 3614 — “садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці”).
За выключэннем Швеца, усе яны былі прызнаныя палітвязнямі (Ганчарэнка атрымала статус “былой палітзняволенай” ужо пасля вяртання на радзіму).
Прадстаўнікі АПК заклікалі ўлады Украіны дапамагчы ў вызваленні беларускіх палітвязняў
3 красавіка, Позірк. З заклікам дапамагчы ў вызваленні беларускіх палітвязняў да ўладаў Украіны звярнуліся прадстаўнікі Аб'яднанага пераходнага кабінета (АПК) Вольга Зазулінская (па сацыяльнай палітыцы) і Вадзім Кабанчук (па абароне і нацыянальнай бяспецы). Адпаведныя лісты накіраваныя прэзідэнту Украіны Уладзіміру Зяленскаму, упаўнаважанаму Вярхоўнай Рады …