Мінскае СІЗА №1 на вуліцы Валадарскага закрываюць — праваабаронцы

24 красавіка, Позірк. З 25 красавіка СІЗА №1 на вул. Валадарскага ў Мінску спыняе прыём перадач для зняволеных, прычына — “расфарміраванне і пераезд следчага ізалятара”, паведаміла 24 красавіка праваабарончая ініцыятыва Dissidentby.

Паводле інфармацыі праваабаронцаў, зняволеныя СІЗА, вядомага як “Валадарка”, будуць пераведзеныя ў нядаўна пабудаваны ізалятар у Калядзічах (Мінскі раён), а таксама ў аналагічныя ўстановы Магілёва і Жодзіна (Мінская вобласць).

Адзначаецца, што пакуль невядома, калі адновіцца прыём перадач і на які адрас адпраўляць лісты зняволеным.

Паводле звестак Dissidentby, на сёння ў СІЗА №1 знаходзіцца “мінімум 42 палітвязняў”.

Пра “пераезд” сталічнага следчага ізалятара, яго перадачу на баланс горада і наступную рэстаўрацыю паведамлялася ў 2014 годзе. Планавалася, што зняволеных перавядуць у ізалятар у Калядзічах, дата здачы якога неаднаразова пераносілася.

Заяўлялася, што на аднаўленне гістарычнага аблічча Пішчалаўскага замка, у якім знаходзіцца СІЗА, спатрэбіцца не менш за 5 млн долараў.

З 2008 года, пасля абвальвання адной з вежаў замка, у гістарычным будынку не ўтрымліваюць зняволеных. Іх змяшчаюць у корпусы, пабудаваныя ў сярэдзіне 70-х гадоў мінулага стагоддзя.

У СІЗА каля 100 камер, у якіх утрымліваюць у тым ліку асуджаных да расстрэлу. На тэрыторыі ізалятара дзейнічаў прыход праваслаўнай царквы. Для сустрэч са святаром і правядзення набажэнстваў было выдзелена адно з памяшканняў.

СІЗА №1 з’яўляецца адзінай пенітэнцыярнай установай Беларусі, дзе прыводзяцца ў выкананне смяротныя прысуды. Усяго, паводле інфармацыі праваабаронцаў, з 1991 года ў ім былі расстраляныя больш за 300 чалавек.

Пішчалаўскі замак пабудаваны ў 1825 годзе па замове памешчыка Рудольфа Пішчалы. Выкарыстоўваўся ў якасці астрога.

У замку ўтрымліваліся паўстанцы 1830–1831 і 1863–1864 гадоў, літаратурныя класікі Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч і Якуб Колас і многія іншыя вядомыя беларусы.