МЗС “рашуча асудзіў” намер нямецкага дабрачыннага фонду прыпыніць супрацоўніцтва з Беларуссю
24 сакавіка, Позірк. З “рашучым асуджэннем” намераў нямецкага фонду “Памяць, адказнасць і будучыня” прыпыніць супрацоўніцтва з Беларуссю і Расіяй выступілі ў сумеснай заяве ўлады дзвюх краін.
Тэкст заявы апублікаваны на сайце беларускага Міністэрства замежных спраў.
Гаворка ідзе аб прыпыненні сяброўства Беларусі і РФ у апякунскай радзе арганізацыі.
У заяве гаворыцца, што “названы фонд ствараўся ў тым ліку пры падтрымцы беларускага і расійскага бакоў у якасці спецыялізаванай структуры ў інтарэсах ахвяр нацызму з дзяржаў Цэнтральнай і Усходняй Еўропы, перш за ўсё з Беларусі, Расіі і Украіны як найбольш пацярпелых ад фашысцкай акупацыі тэрыторый СССР”.
Сцвярджаецца, што “пад надуманымі падставамі фонд паставіў пад сумнеў далейшы ўдзел Беларусі і Расіі ў яго дзейнасці, паколькі беларускія і расійскія прадстаўнікі нібыта падвяргаюць небяспецы рэалізацыю статутных мэтаў фонду, яго інтарэсы і рэпутацыю, і нават ствараюць пагрозу бяспецы асоб, якія ўдзельнічаюць у ажыццяўленні праектаў фонду”.
Мінск і Масква “разглядаюць гэтую задуманую нямецкім бокам валтузню як непавагу да пацярпелых ад нямецкага фашызму краін і народаў, ахвяр нацызму і іх нашчадкаў”.
Паводле сцвярджэння аўтараў заявы, у апошнія гады “дзейнасць фонду кардынальна трансфармавалася і набыла выразна выяўлены антыбеларускі і антырасійскі характар”. “Цалкам абясцэніліся яго першапачатковыя мэты садзейнічаць прымірэнню і ўмацаванню ўзаемаразумення паміж народамі, падтрымліваць ахвяр нацыянал-сацыялістычнага рэжыму, якія выжылі”, — адзначаецца ў дакуменце.
Намер фонду прыпыніць супрацоўніцтва называецца “цынічным” і “ганебным”, ён “з’яўляецца чарговым пацвярджэннем прагрэсуючага ў палітэлітах ФРГ гістарычнага рэвізіянізму і палітызацыі культуры памяці”.
На сайце фонду “Памяць, адказнасць і будучыня” адзначаецца, што яго заснаванне ў 2000 годзе “адзначыла сабой паваротны момант у культуры гістарычнай памяці” Германіі — “дзяржава, бізнес і грамадства ўзялі на сябе палітычную і маральную адказнасць за пакуты паднявольных работнікаў у эпоху неправавога рэжыму нацыянал-сацыялізму”. Заяўленая мэта фонду — выплата дапамогі людзям, якія падвяргаліся ў гітлераўскай Германіі прымусовай працы і падтрымка адпаведных гуманітарных праектаў.
Апякунскі савет прымае рашэнні па ўсіх асноўных пытаннях, якія адносяцца да кампетэнцыі фонду. Ён вызначае прыярытэтныя напрамкі фінансавання і дзейнасці арганізацыі, прымае бюджэт і дырэктывы па выкарыстанні сродкаў. Яго 25 членаў дэлегуюцца на шматгадовы тэрмін, у прыватнасці, парламентам Германіі, прадстаўнікамі нямецкай эканомікі, а таксама дзяржавамі і арганізацыямі, якія ўдзельнічалі ў міжнародных перамовах па заснаванні фонду. Старшыня і намеснік старшыні апякунскага савета прызначаюцца федэральным канцлерам Германіі.
З верасня 2023 года Беларусь у апякунскім савеце фонду прадстаўляюць намеснік міністра працы і сацыяльнай абароны Марына Арцёменка і старшыня праўлення грамадскага аб’яднання “Беларускі фонд міру” Максім Місько. Гэта прадугледжана пастановай Саўміна № 594 ад 8 верасня.
Расійскія прадстаўнікі на сайце арганізацыі па стане на 10 кастрычніка 2024 года не прадстаўленыя, адпаведныя графы ў табліцы не запоўненыя.
Акрамя Беларусі, Германіі і Расіі, у апякунскую раду ўваходзяць прадстаўнікі Ізраіля, Польшчы, ЗША, Украіны, Чэхіі, а таксама Упраўлення вярхоўнага камісара ААН па справах бежанцаў, Міжнароднай арганізацыі па міграцыі.