25 гадоў таму быў выкрадзены тэлеаператар Дзмітрый Завадскі

7 ліпеня, Позірк. 25 гадоў таму, 7 ліпеня 2000 года, па дарозе ў мінскі аэрапорт бясследна знік беларускі тэлеаператар, журналіст грамадскага расійскага тэлебачання (цяпер Першы канал) Дзмітрый Завадскі. На той момант яму было 27 гадоў.

З 1994 па 1997 год Завадскі працаваў у аператарскім пуле Аляксандра Лукашэнкі, затым перайшоў на ГРТ. Вясной 1997 года разам з карэспандэнтам ГРТ Паўлам Шараметам (загінуў у Кіеве ў 2016 годзе ў выніку тэракту) ён быў арыштаваны і абвінавачаны ў незаконным перасячэнні беларуска-літоўскай мяжы падчас здымак рэпартажу, яго ўмоўна асудзілі на паўтара года пазбаўлення волі. З кастрычніка 1999 года па травень 2000-га Завадскі працаваў у Чачні, дзе з Шараметам здымаў фільм “Чачэнскі дзённік“.

Раніцай 7 ліпеня 2000 года Завадскі выехаў з дому сустракаць Шарамета, які ляцеў з Масквы. З таго часу аператара ніхто не бачыў. Яго аўтамабіль быў знойдзены ў аэрапорце.

У 2002 годзе Мінскі абласны суд прызнаў вінаватай у выкраданні Завадскага групу былога байца спецпадраздзялення МУС “Алмаз“ Валерыя Ігнатовіча, які сустракаўся з завадскім у Чачні. Ігнатовіч, а таксама прызнаны вінаватым у выкраданні Максім Малік былі асуджаныя на пажыццёвае зняволенне, былы курсант Акадэміі МУС Аляксей Гуз — на 25 гадоў пазбаўлення волі, раней тройчы судзімы грамадзянін Сяргей Савушкін — на 12. У сакавіку 2004 года пракуратура прыпыніла расследаванне справы аб выкраданні Завадскага “ў сувязі з незнаходжаннем без звестак зніклай асобы“. У 2005 годзе расследаванне было адноўлена, але ў красавіку 2006-га зноў прыпынена.

“Усе прыгаворы былі вынесеныя судом у закрытым парадку. Ніякіх доказаў датычнасці асуджаных да выкрадання Дзмітрыя Завадскага грамадскасці прадстаўлена не было. Ніводны з іх сваёй віны не прызнаў. Цела зніклага журналіста следствам выяўлена не было“, — адзначаў праваабарончы цэнтр“Вясна”.

У 2009 годзе ў інтэрв’ю расійскай газеце “Заўтра“ Лукашэнка адмаўляў сваё дачыненне да гучных знікненняў, якія здарыліся ў 1999-2000 гадах, у тым ліку Завадскага: “Чаму я павінен быў яго знішчыць? Вы хочаце ведаць пра гэта праўду? Была ваенізаваная група ў Беларусі, якую ўзначальвае нейкі Ігнатовіч, вельмі падрыхтаваныя хлопцы са спецназа СССР. Яны паехалі ў Чачню падчас вайны і ваявалі на баку Масквы. Яны лазілі па скалах, сядзелі ў засадах, наводзілі жах на сепаратыстаў. Гэта была вельмі моцная, апорная група. Паваявалі і вярнуліся дадому. Прыязджаюць да іх Шарамет і Завадскі здымаць сюжэт для расійскага тэлебачання. У гэтым сюжэце было сказана, што вось гэтыя беларускія грамадзяне ваююць на баку чачэнскіх сепаратыстаў супраць федэральных войскаў. Узялі інтэрв’ю ў гэтага Ігнатовіча, а потым сказалі, што ён ваяваў супраць рускіх. Шарамет выкруціўся, а Завадскага злавілі. Пачалі з мужчынскіх разборак: “Навошта ж ты нас абылгаў”? І забілі Завадскага. Ігнатовіч атрымаў пажыццёвае зняволенне і знаходзіцца ў нашай калоніі. Загінуў аператар, а гэты правакатар Шарамет сядзіць у Маскве і піша ўсякія гадасці пра Беларусь“.

Гл. таксама:

25 гадоў таму быў выкрадзены Юрый Захаранка

Красная линия Лукашенко. 25 лет назад исчезли Гончар и Красовский (на рускай мове)