Новы ўказ аб спонсарскай дапамозе абмяжоўвае яе ў замежнай валюце

27 сакавіка, Позірк. Указ № 112, які скарэктаваў парадак прадастаўлення і выкарыстання бязвыплатнай (спонсарскай) дапамогі, падпісаў 27 сакавіка Аляксандр Лукашэнка, перадае яго прэс-служба.

У рэлізе падкрэсліваецца, што з гэтага часу нельга даваць яе “ў замежнай валюце”, за выключэннем выпадкаў, калі яна “накіроўваецца арганізацыям аховы здароўя для набыцця імі за мяжой медыцынскіх вырабаў і лекавых сродкаў, грамадзянам для атрымання медыцынскай дапамогі за межамі краіны, а таксама фізічным асобам (камандам), якія прадстаўляюць Беларусь у міжнародных мерапрыемствах”.

Адзначаецца, што “ўведзены дадатковыя абмежаванні на прадастаўленне такой дапамогі”. Яе не змогуць аказваць арганізацыі з доляй дзяржаўнай уласнасці 50 і больш працэнтаў пры наяўнасці ў іх пратэрмінаванай запазычанасці па плацяжах у бюджэт, выплаце заработнай платы і дапамог, чыстай страты, а таксама пры невыкананні ўмоў аказання дзяржпадтрымкі.

Указ прадугледжвае магчымасць аказання спонсарскай дапамогі “ў выглядзе электронных грошай і токенаў”, для кампенсацыі выдаткаў “звязаных са зместам вытворчых будынкаў, збудаванняў, добраўпарадкаваннем населеных пунктаў, а асобным рэлігійным, дабрачынным, спартыўным арганізацыям і грамадскім аб’яднанням — на аплату працы і іншых гаспадарчых выдаткаў”.

Акрамя таго, “пашырана кола тых, хто мае права на атрыманне бязвыплатнай дапамогі”, у яго дададзены дыппрадстаўніцтвы, бізнес-асацыяцыі (саюзы) і аб’яднанні (для рэалізацыі статутных задач).

Таксама мэты прадастаўлення і выкарыстання дапамогі дапоўнены такімі пазіцыямі, як “падтрымка арганізацый, якія займаюцца патрыятычным выхаваннем дзяцей і моладзі, фізічных асоб, якія знаходзяцца ў цяжкай жыццёвай сітуацыі, некамерцыйных арганізацый (у сферы аховы навакольнага асяроддзя), а таксама пажарнага добраахвотніцкага руху”.

8 лістапада 2021 года Лукашэнка падпісаў дэкрэт № 7, якім унесены змены ў дэкрэт № 3 ад 25 траўня 2020 года “Аб замежнай бязвыплатнай дапамозе”.

Было ўдакладнена, што маёмасць і тавары, якія ўносяцца ў якасці ўкладу ў статутны фонд юрыдычнай асобы яе замежным заснавальнікам, не адносяцца да замежнай бязвыплатнай дапамогі. Да дапамогі ў выглядзе грашовых сродкаў будуць адносіцца таксама сродкі, якія паступілі шляхам пагашэння электронных грошай.

З’явіліся дадатковыя катэгорыі адпраўшчыкаў такой дапамогі: арганізацыі, якія не з’яўляюцца юрыдычнымі асобамі, і грамадзяне Беларусі, якія знаходзяцца за межамі краіны больш за 183 дні на працягу 12 месяцаў, якія папярэднічаюць месяцу прадастаўлення дапамогі. Асобна замацавана вызначэнне “замежны ананімны ахвяравальнік”.

Пад такімі ахвяравальнікамі маюцца на ўвазе асобы, якія прадаставілі замежную бязвыплатную дапамогу, у тым ліку пералічылі грашовыя сродкі праз банк-нерэзідэнт, і не ўказалі ў плацежных і іншых дакументах звесткі, якія дазваляюць іх ідэнтыфікаваць (прозвішча, імя, імя па бацьку — калі маецца, месца жыхарства і (або)) знаходжання (краіна), найменне арганізацыі, банкаўскія рэквізіты), або якія паказалі недакладныя звесткі.

У папярэдняй версіі дакумента гэтае паняцце не раскрывалася.

Парадак атрымання і выкарыстання замежнай бязвыплатнай дапамогі ў Беларусі неаднаразова крытыкаваўся праваабаронцамі і юрыстамі.

З 2003 года гэтая сфера рэгулюецца выключна дэкрэтамі. Пытанні прыцягнення і выкарыстання замежнай бязвыплатнай дапамогі курыруе дэпартамент па гуманітарнай дзейнасці Кіраўніцтва справамі прэзідэнта.