Мінск спадзяецца на перамогу Мадуры на выбарах прэзідэнта Венесуэлы і чакае яго візіту
15 ліпеня, Позірк. Афіцыйны Мінск выказвае “цвёрдую і непахісную” падтрымку прэзідэнту Венесуэлы Нікаласу Мадуру, заявіў прэм’ер-міністр Беларусі Раман Галоўчанка 14 ліпеня ў Каракасе на сустрэчы з венесуэльскім міністрам замежных спраў Іванам Хілем.
Чыноўнік падкрэсліў, што гэты візіт — першы на ўзроўні кіраўніка беларускага ўрада — праходзіць “напярэдадні грандыёзнай падзеі ў палітычным жыцці Венесуэлы — выбараў прэзідэнта рэспублікі”.
Прэзідэнцкія выбары ў Венесуэле плануецца правесці 28 ліпеня. Мадура балатуецца на трэці тэрмін.
“Мы з вялікім нецярпеннем чакаем візіту ў Беларусь Нікаласа Мадуры. Разлічваем, што пасля перамогі на прэзідэнцкіх выбарах адной з першых краін ён наведае нашу дружалюбную краіну”, — заявіў Галоўчанка (на падставе фрагмента відэазапісу ў тэлеграм-канале Савета міністраў).
На яго думку, перамовы ў рамках візіту дапамогуць “знайсці новыя рашэнні”, каб палепшыць паказчыкі двухбаковага гандлю, надаць імпульс “некаторым прамысловым праектам, якія закладаліся яшчэ пры [мінулым прэзідэнце Венесуэлы] Уга Чавесе”.
На выніковай калегіі Дэпартамента па авіяцыі Міністэрства транспарту і камунікацый сёлета ў лютым было заяўлена, што ў Беларусі выконваюцца ўнутрыдзяржаўныя працэдуры “для арганізацыі падпісання міжнародных дагавораў аб паветраных зносінах з Венесуэлай, Кеніяй і Сейшэламі”.
Указам Аляксандра Лукашэнкі ад 5 красавіка № 138 у якасці асновы для правядзення перагавораў быў зацверджаны праект міжурадавага пагаднення з Венесуэлай аб паветраных зносінах.
17 кастрычніка 2023 года на сустрэчы са згаданым Хілем Лукашэнка заявіў, што ўзаемадзеянне дзвюх краін “стала на паўзу” — праз “пэўныя прычыны, перш за ўсё знешнія”. Ён падкрэсліў неабходнасць “зрабіць рэвізію” ўсіх пытанняў супрацы, якія былі вызначаныя яшчэ за часамі Чавеса.
Найбольш вядомая старонка стасункаў паміж краінамі — спроба Беларусі наладзіць пастаўкі венесуэльскай нафты на пачатку 2010-х гадоў.
Пасля скарачэння паставак расійскай нафты ў 2010 годзе Мінск пачаў шукаць альтэрнатыўных пастаўшчыкоў сыравіны для беларускіх нафтаперапрацоўчых заводаў. Чавес паабяцаў Лукашэнку паставіць 4 млн тон нафты ў 2010 годзе і 10 млн т — у 2011-м. Венесуэльская нафта для двух беларускіх НПЗ дастаўлялася праз Украіну і Эстонію.
1 ліпеня 2012 года Беларусь спыніла імпарт венесуэльскай нафты. Улады патлумачылі гэта тым, што Мінску стала “танней нафту купляць у Расіі”.
Увесну 2023 года Беларускі расследацыйны цэнтр, венесуэльскае выданне Armando.Info і Цэнтр па расследаванні карупцыі і арганізаванай злачыннасці (OCCRP) выпусцілі матэрыял, у якім сцвярджалася, што Беларусь дагэтуль не аддала Венесуэле каля 1,5 млрд долараў за набытую ў 2010-х гадах нафту.
Мадура прыйшоў да ўлады па выніках выбараў 14 красавіка 2013 года (паводле афіцыйных звестак, за яго прагаласавала 50,76% выбаршчыкаў, за яго апанента Энрыке Капрылеса — 49,07%). У 2014 годзе ў Венесуэле пачаліся масавыя пратэсты, многіх удзельнікаў арыштавалі.
У студзені 2017 года большасць дэпутатаў Нацыянальнай асамблеі Венесуэлы прагаласавала за абвяшчэнне Мадуры пакінуўшым пасаду кіраўніка дзяржавы, але Вярхоўны суд прызнаў гэтае рашэнне неканстытуцыйным.
Па выніках выбараў 20 траўня 2018 года было абвешчана, што Мадура пераабраны прэзідэнтам (нібыта за яго прагаласавала 67,8% выбаршчыкаў).
На фоне зацягнутага палітычнага крызісу ў студзені 2019 года венесуэльская апазіцыя сфармавала новы цэнтр сілы — спікер Нацыянальнай асамблеі Хуан Гуайда абвясціў сябе выканаўцам абавязкаў прэзідэнта.
Пазней улады і частка апазіцыі заключылі пагадненне аб умовах правядзення прэзідэнцкіх выбараў у 2024 годзе. Паводле інфармацыі The Washington Post, ЗША выказвалі гатоўнасць змякчыць санкцыі супраць нафтавай галіны Венесуэлы, калі выбары пройдуць празрыста, у прысутнасці міжнародных назіральнікаў і прэсы.