На волю выйшла былая галоўрэд БелаПАН Ірына Леўшына, цалкам адбыўшы тэрмін зняволення

9 снежня, Позірк. 7 снежня на волю выйшла былы дырэктар і рэдактар інфармацыйнага агенцтва БелаПАН палітзняволеная Ірына Леўшына, вынікае з інфармацыі на прысвечанай ёй старонцы сайта праваабарончага цэнтра “Вясна”.

Беларуская асацыяцыя журналістаў выключыла Леўшыну са спісу калегаў-палітвязняў.

Леўшына цалкам адбыла тэрмін зняволення. Кіраўнік БелаПАН і яе папярэднік на пасадзе дырэктара Дзмітрый Наважылаў былі затрыманыя 18 жніўня 2021 года.

6 кастрычніка 2022 года Леўшына, Наважылаў, а таксама былы намеснік дырэктара БелаПАН Андрэй Аляксандраў і яго жонка Ірына Злобіна рашэннем Мінскага абласнога суда былі асуджаныя да розных тэрмінаў турэмнага зняволення. Леўшына атрымала 4 гады пазбаўлення волі па абвінавачванні ў стварэнні “экстрэмісцкага фарміравання”, якім улады палічылі частку супрацоўнікаў інфармацыйнай кампаніі БелаПАН, створанай у лістападзе 1991 года (ч. 1 арт. 361¹ Крымінальнага кодэкса).

У апошнім слове перад вынясеннем прысуду Леўшына заявіла: “Рэдакцыю, у якой я прапрацавала амаль 30 гадоў, спрабуюць выставіць экстрэмісцкім фарміраваннем, А мяне — яго стваральнікам і кіраўніком. Гэта найпаўнейшае трызненне, але гэта не дзіўна. За апошнія паўтара года ў Беларусі знішчаныя дзясяткі сродкаў масавай інфармацыі, сотні журналістаў пазбавіліся працы або вымушаныя былі з’ехаць з краіны, баючыся крымінальнага пераследу. Зачысткі на інфармацыйным полі беспрэцэдэнтныя і неймаверныя для цывілізаванай дзяржавы ў XXI стагоддзі. Сёй-той відавочна пераблытаў прычынна‑выніковыя сувязі, вырашыўшы зрабіць журналістаў адказнымі за падзеі, якія адбыліся ў нашай краіне ў 20-м годзе. Вось толькі мы ні да чаго не заклікалі, мы нічога не скажалі і не выдумлялі — рэальнасць была круцейшая за любую выдумку”.

6 студзеня 2023 года Вярхоўны суд, які разглядаў апеляцыю Леўшынай, пакінуў прыгавор у сіле.

Галоўрэд БелаПАН адбывала тэрмін у гомельскай жаночай калоніі, працавала ў швейным цэху.

“Самае складанае для мяне тут — гэта адарванасць ад Мінска, — прызнавалася Леўшына ў адным з лістоў. — На ранейшым месцы мяне грэла думка пра тое, што зусім побач мой дом… Увогуле… выявілася, што геаграфія мае значэнне, нават калі знаходзішся ў ізаляцыі”.